Pazartesi, Eylül 08, 2008

O üzümler bana lazım

Baba ile muhabbet:
Baba: Acar bu ayaklarındaki üzümler çok tatlı gözüküyor, ben onları yiyiversem olur mu?
Ben: Olmaz, öğretmen beyaz çizgide sıra olun dediği zaman, o parmaklarımı çizginin önüne koymam gerekiyor.
Baba: Peki şu yanağı ısırsam, bak bomboş duruyo orda?
Ben: Olmaz, oraya yiyecek depoluyorum, sonra yutuyorum.
Baba: Kulağını ısırsam ne olur?
Ben: O zaman duyamam seni, mesela deneyelim, sen şimdi bişey söyle.
Baba: Acaaar.
Ben: Efendim, duyamadım.
Baba: N'apiyosun?
Ben: Duyamadım.
Baba: Bir sürü şeker almıştım, sana versem mi diyorum, ama duyamıyorusn tabii.
Ben: Ben şeker istiyom.
Baba: Hani duymuyodun.
Ben: Duymadım, tesadüfen istedim.
Baba: E nereni ısırabilirim?
Ben: Şu bacağımdaki tüyleri ısırabilirsin.