Ohoooo, gene neler neler olmuş. Koca bir yaz geçirmişiz bi kere. Önce Antalya tatilciğinden bahsedeğim. Hillside Su otelinde süper bi hafta sonu geçirdim. Annemler sıkıcı toplantılardayken ben Fatma Teyze ile beraber, kimi zaman mini club’da, kimi zaman disko toplarının orda keyif çattım, oyunlar oynadım. Güzel olan çok şey vardı otelde.
Bembeyaz odalar, kocaman disko topları ve akşamüstü disko partileri, perküsyon grubu da süperdi, yunusların ve balinanın gösterisi de harikaydı. Miiik, miiik diye sıçrayıp, her tarafı ıslattılar. Antalya’dan bir replik:
Ben: Serseri Yetkin!! Ben perküsyon yapıyom
Serseri Yetkin: İnanmıyorum yaaa, çocuk perküsyon kelimesini cümle içinde kullanıyo!?!? Serseri Acar.
Bunun dışında hafta sonlarım genelde Ontur otelde geçti. Kocaman havuzda 4. basamağa kadar inebildim. İnatla kakamı yapmak istemediğim için bol bol kavga ettim annem, babamla.
Ontur, havuz keyiflerinden görüntüler:
Elimde ki flüt de Meral Teyze'nin annem ve babama attığı bir kazık. Nasıl olduysa iki günde yok oldu ama o flüti, bak aklıma geldi şimdi, sorıyım anneme eve gelince.
Ve sezonun sonuna doğru, her sene olduğu gibi gene Datça Aktur tatili yaptık, cümbür, cemaat. Süperdi. Ablalarla ve ağabeylerle çok çok oyun oynadım, gezmelere gittik, bol bol denize girip, kumlarda oynadım. Akşamları da diskolarda dansettim. Aktur konu olunca az laf çok fotoğraf gerekiyor. Ama önemli bir sahneyi de anlatmak istiyom size: Düşünün, ben deniz kıyısında oynuyom, yanıma 3 tane 90-60-90 kız geldi, şöyle 20’lerinin başında çıtır, benimle oyun oynamaya başladılar. En şirin halimle lafa giriştim:
Ben: Biz akşam diskoya gidiyoruz, siz gidiyor musunuz?
Kızlar: Sen diskoyada mı gidiyon bakim?
Ben: Bu akşam beraber gidelim mi?
O sırada yaklaşan annem: N’apıyosun bakim sen burada?
Ben: Anne ben bu kızları tavladım.Kızlar: Biz seni tavladık ki ki ki ki ki.
İşte diskodan görüntüler:
Ve plajda keyif yaparkene:
Anne, kızlarla neden çekmedin yaaa, inanmaz şimdi bunlar bana. Neyse.
Hemen konu başlığımın da hikayesini anlatıp, blogumu post edicem.
Ortam: Bizim Alfamelo. Önde babam ve Mustafa Enişte, arkada ben ve annem, aile yemeğine gidiyoz. Laf nerden geldiyse, “Bütün yollar Roma’ya çıkar” dedi biri. Ben de öyle olmadığını iddia ettim, ama annem diretti, işte zamanın önemli şehriymiş falan diye hikaye okudular bana. Neyse 10 dakika falan üzerinde düşündüm ben bu konunun ve sonunda:
Ben: Enişteeee?
Enişte: Efendim oğlum
Ben: Bütün yollar Roma’ya çıkmaz
Enişte: Peki oğlum. Ama nede?
Ben: Çünkü bizim evden çıkıp sola dönünde Park Bornova’ya çıkıyo.
Anne, Baba ve Enişte: hihahahahohoho
Bugünlü yeter heralde. Çişim, yok kakam yok, ama ben biraz oturiiim.
